- şikayətkar
- sif. <ər. şikayət və fars. . . . kar> köhn. Şikayət edən, şikayətçi, şikayət mahiyyətində olan. Şirəli dayısının şikayətkar danışığını eşidərkən təəccübləndi. M. Hüs.. // məc. Kədərli, yanıqlı, iniltili. Qocanın otağından şikayətkar bir tar təranəsi gəldi. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.